Pojechała do nowego domu 3.02.2018r.

Czy Gajunia jest kotem straconym? Nie znajdzie domu bo? A bo nie jest ani ruda. A bo nie jest puchata? A bo nie jest miziata do bólu? A bo jest szaraczkiem a nie kolorowym kociskiem? A bo jest nieduża z lekko upasionym brzuszkiem? A bo ma za poważny pysiek, za mądre oczy i mięciusie bure futerko ze złotymi refleksami? A bo ma za wielkie uszyska co śmiesznie sterczą? Ale spójrz na nią sercem Domku! To niezwykle urokliwa kociczka. Delikatna , wesoła i bez problemowa. Jest wielką wiercipiętą co bez ruchu żyć nie umie. Jest uzależniona od biegania i ciekawości. Musi tuptać szybciusio. Musi zaglądać w każdą dziurę. Musi wszystko widzieć i wiedzieć. Musi pobiec by zobaczyć co spadło. Musi zajrzeć w garnek i do szklanki. Musi wepchnąć nos do lodówki. I pod nóż co kroi żarełko. Oj, jak ona lubi jeść. Przy śniadaniu jest pierwsza i cudnie mruczy w podziękowaniu. Musi gonić kulki, papierki, myszki. Musi coś robić bo nuda nie istnieje dla niej. Lubi być obok człowieka. Uczestniczyć w życiu rodziny. Kłaść się na kołderce i wywalać brzusiek do ciumciania. Lubi głaskanie , przytulanie ale na swych zasadach. Na rączkach nie koniecznie usiedzi bo nie ...nie. Bo niekoniecznie jej to pasi. Na dzień dzisiejszy nie jest typem przytulaka. Ale to wdzięczna kocia ,dobrze wychowana i mądrusia. Nie drapie mebli, kocha wysokie drapaki, jest delikatna to kocich towarzyszy i ludzi. Czuła dziewczynka jest z niej o wielkim uroku. Gajka urodziła się w czerwcu 2016 roku. Doskonale dogaduje się z kocimi towarzyszami z przyjemnością bawiąc się z nimi. Doskonale nadaje się jako partner do zabawy dla innego wesołego kota. Jako jedynaczka też będzie zadowolona mając człowieka tylko dla siebie.